Het zat er al vroeg in, de fascinatie voor zwangerschap en bevallingen. Ik weet nog goed dat ik als jong meisje per se met mijn moeder mee wilde kijken naar het programma bevallingsverhalen terwijl ik daar eigenlijk veel te jong voor was. Dat ik ooit verloskundige zou worden was toen nog niet aan de orde, ik vond dat allemaal maar ‘vies’. Mijn moeder zag het wel zitten, zo lang ik me kan herinneren zei ze altijd ‘Lisa, later word jij verloskundige’. En hier ben ik dan, Verloskundige! (en ondertussen zelfs Vlogkundige ;))

Maar daar ging een heel traject aan vooraf. Allereerst de strenge selecties voor de studie verloskunde. Voor mijn jaar waren er 250 aanmeldingen en er werden maar 60 studenten ingeloot. 4.5 jaar vol colleges, tentamens maar vooral héél véél stages. Leren hoe je een bevalling begeleid, kan je tenslotte niet uit een boekje. Toen ik eindelijk afstudeerde als verloskundige was ik bij ongeveer 90 bevallingen aanwezig geweest. Veel mensen zeggen altijd ‘wow wat een hoop’ als ik dit vertel maar voor mijn gevoel begon het toen pas! Ik vergelijk het altijd een beetje met auto rijden, zodra je je rijbewijs hebt kan je een auto besturen, maar daarna ontwikkel je je pas echt. Dat brengt me naar het verhaal waarin ik jullie mee wil nemen; mijn allereerste bevalling als verloskundige!

Op donderdagavond werd ik beëdigd als verloskundige en direct die volgende avond ging ik mijn eerste nachtdienst in. Vol van enthousiasme, adrenaline en stiekem natuurlijk ook wat spanning, deed ik geen oog dicht die nacht. Midden in de nacht rond een uur of 3/4 werd ik gebeld door een partner; De weeën zijn begonnen en ze denken dat het vlot kan gaan! Daar ging ik in mijn auto’tje, net 22 jaar geworden met mijn splinternieuwe verlostas (gekregen als afstudeercadeau van mijn opa en oma, jullie snappen vast dat dit mijn kostbaarste bezit is) in het holst van de nacht op weg naar dat ene huis waar een lichtje brandt.

Zodra ik binnen kwam zag ik het direct; De vrouw had flinke weeën en leek echt al ver in de bevalling te zitten. Ik deed snel mijn onderzoeken en kwam tot de conclusie dat ze al 8 cm had! Ze had gepland om in het ziekenhuis te bevallen, dus ik heb nog even getwijfeld of we nog snel daarheen konden maar zodra ze opstond kreeg ze persdrang. Toen was het echt duidelijk, we blijven thuis en de baby gaat heel snel geboren worden!

The book; Het boek waarin ik alle bevallingen in opschrijf en herinneringen bewaar, hét boek waar deze bevalling als nummer 1 op de voorste pagina pronkt!

Zoals jullie wel in andere blogs en filmpjes van ons geleerd hebben, is er altijd een kraamzorg aanwezig bij een thuisbevalling. Zij ondersteunen ons bij alles rondom de bevalling en zijn echt een paar extra handen die we altijd goed kunnen gebruiken, laat staan bij je allereerste bevalling alleen als verloskundige.

Snel zette ik mijn spullen klaar en belde ik de kraamzorg om te komen. Ik had in alle haast pas net al mijn spullen klaar staan en mijn handschoenen aan toen er een prachtige baby geboren werd. Je snapt hem waarschijnlijk al wel, de kraamzorg was niet aanwezig en kwam pas binnen toen de baby allang geboren was. Ook mijn zenuwen die ik die avond voelde waren volledig verdwenen op het moment dat ik hun huis binnenstapte. Ik zat volledig in het moment, ondersteunde de vrouw bij het geweldige werk wat ze aan het leveren was en voelde me toen ECHT verloskundige.

Een mooiere vuurdoop als verloskundige, waarbij bewezen werd wat de kracht van een vrouw is en hoé mooi de geboorte van een kind is, kon ik me niet wensen!

p.s. De baby op de foto boven aan m’n blog is niet de baby van dit verhaal. maar ook zij werd zo ontzettend snel geboren dat kraamzorg ook hier te laat was en zelfs papa en ik 15 minuten voor geboorte pas thuis aan kwamen!